Okoliczności śmierci generała Stefana Roweckiego „Grota”
3 marca 2017
Krakowski Klub Historyczny im. gen. Stefana Roweckiego ps. Grot zaprasza na spotkanie, którego tematem będą Okoliczności śmierci generała Stefana Roweckiego „Grota”. Klub reaktywuje swoją działalność po dłuższej przerwie i zaczniemy od przypomnienia sylwetki naszego patrona. Prelegentem będzie dr Witold Probnobis polski historyk od lat mieszkający w Berlinie, autor wydanej w 2014 r. książki Generał Grot. Kulisy zdrady i śmierci. Będzie to więc rzadka okazja posłuchać o jego najnowszych ustaleniach dotyczących śmierci gen. Roweckiego.
W imieniu organizatorów serdecznie zapraszam na wykład, który odbędzie się 8 marca o godz. 18.00 w „Przystanku historia” przy ul. Dunajewskiego 8.
Iwona Burzej-Biel
Koordynator pracy Klubu Historycznego
im. gen. Stefana Roweckiego ps. Grot w Krakowie
Stefan Paweł Rowecki ps. Grot (1895–1944), legionista, generał dywizji WP, Dowódca AK. Urodzony w Piotrowie Trybunalskim. W czasie I wojny światowej walczył w Legionach. Uczestnik wojny polsko-bolszewickiej. We IX 1939 dowodził Warszawską Brygadą Pancerno-Motorową, 18-20 IX walczył pod Tomaszowem Lubelskim. Uniknął niemieckiej niewoli i przedostał się do Warszawy, angażując się w pracę konspiracyjną. W X 1939 został mianowany zastępcą Komendanta Głównego i szefem sztabu Służby Zwycięstwu Polski. Od I 1940 komendant Obszaru Warszawa Związku Walki Zbrojnej, a faktycznie całego obszaru okupacji niemieckiej. Wiosną 1940 r. utworzył Związek Odwetu (przekształcony w XI 1942 w „Kedyw” – Kierownictwo Dywersji). Współtworzył zasady i metody działania propagandy, kierował organizacją łączności i wywiadu oraz przygotowywał plany powstania powszechnego. Awansowany do stopnia generała brygady przez Naczelnego Wodza gen. Sikorskiego, w VI 1940 został Komendantem Głównym ZWZ. Pod koniec 1941 polecił zorganizować „Wachlarz” – specjalną strukturę do prowadzenia dywersji na zapleczu frontu wschodniego. Przeorganizował ZWZ w AK. Doprowadził do scalenia z nią większości wojskowych struktur konspiracyjnych. 30 VI 1943 został przez zdrajców wydany w ręce gestapo i aresztowany. Przewieziony do centrali gestapo w Berlinie, a później osadzony w więzieniu Zellenbau w obozie Sachsenhausen. Zamordowany tam w VIII 1944, po wybuchu powstania warszawskiego. Odznaczony m.in.: Orderem Orła Białego, Krzyżem Orderu Wojennego Virtuti Militari, Orderem Odrodzenia Polski, Krzyżem Niepodległości z Mieczami.
Krakowski Klub Historyczny im. gen. Stefana Roweckiego ps. Grot zaprasza na spotkanie, którego tematem będą Okoliczności śmierci generała Stefana Roweckiego „Grota”. Klub reaktywuje swoją działalność po dłuższej przerwie i zaczniemy od przypomnienia sylwetki naszego patrona. Prelegentem będzie dr Witold Probnobis polski historyk od lat mieszkający w Berlinie, autor wydanej w 2014 r. książki Generał Grot. Kulisy zdrady i śmierci. Będzie to więc rzadka okazja posłuchać o jego najnowszych ustaleniach dotyczących śmierci gen. Roweckiego.
W imieniu organizatorów serdecznie zapraszam na wykład, który odbędzie się 8 marca o godz. 18.00 w „Przystanku historia” przy ul. Dunajewskiego 8.
Iwona Burzej-Biel
Koordynator pracy Klubu Historycznego
im. gen. Stefana Roweckiego ps. Grot w Krakowie
Stefan Paweł Rowecki ps. Grot (1895–1944), legionista, generał dywizji WP, Dowódca AK. Urodzony w Piotrowie Trybunalskim. W czasie I wojny światowej walczył w Legionach. Uczestnik wojny polsko-bolszewickiej. We IX 1939 dowodził Warszawską Brygadą Pancerno-Motorową, 18-20 IX walczył pod Tomaszowem Lubelskim. Uniknął niemieckiej niewoli i przedostał się do Warszawy, angażując się w pracę konspiracyjną. W X 1939 został mianowany zastępcą Komendanta Głównego i szefem sztabu Służby Zwycięstwu Polski. Od I 1940 komendant Obszaru Warszawa Związku Walki Zbrojnej, a faktycznie całego obszaru okupacji niemieckiej. Wiosną 1940 r. utworzył Związek Odwetu (przekształcony w XI 1942 w „Kedyw” – Kierownictwo Dywersji). Współtworzył zasady i metody działania propagandy, kierował organizacją łączności i wywiadu oraz przygotowywał plany powstania powszechnego. Awansowany do stopnia generała brygady przez Naczelnego Wodza gen. Sikorskiego, w VI 1940 został Komendantem Głównym ZWZ. Pod koniec 1941 polecił zorganizować „Wachlarz” – specjalną strukturę do prowadzenia dywersji na zapleczu frontu wschodniego. Przeorganizował ZWZ w AK. Doprowadził do scalenia z nią większości wojskowych struktur konspiracyjnych. 30 VI 1943 został przez zdrajców wydany w ręce gestapo i aresztowany. Przewieziony do centrali gestapo w Berlinie, a później osadzony w więzieniu Zellenbau w obozie Sachsenhausen. Zamordowany tam w VIII 1944, po wybuchu powstania warszawskiego. Odznaczony m.in.: Orderem Orła Białego, Krzyżem Orderu Wojennego Virtuti Militari, Orderem Odrodzenia Polski, Krzyżem Niepodległości z Mieczami.