Zmarł Paweł Witkowski
3 października 2020
Z przykrością informujemy, że 2 października 2020 r. zmarł Paweł Witkowski, działacz opozycji antykomunistycznej.
Uroczystości pogrzebowe odbędą się w środę 14 października 2020 r.
- Msza św. w Kościele św. Katarzyny na krakowskim Kazimierzu przy ul. Augustiańskiej 7 o godz. 1100
- Pochówek na cmentarzu w Liszkach o godz. 1400
Witkowski Paweł, ur. 21 VII 1956 w Krakowie. 1971–1977 uczeń VII LO tamże, matura w IV LO tamże (1977).
Od jesieni 1977 współpracownik SKS w Krakowie i KSS KOR, 1979–1980 drukarz Krakowskiej Oficyny Studentów (m.in. z Janem Polkowskim), dorywczo NOW-ej; kolporter w środowiskach akademickich Krakowa i Tarnowa (Wacław i Zbigniew Mojkowie) niezależnych wydawnictw, m.in. pism „Robotnik” i „Puls”, ulotek. Uczestnik demonstracji rocznicowych i protestacyjnych (m.in. 3 V, 11 XI, czarnego marszu po śmierci Stanisława Pyjasa), akcji ulotkowych, wykładów z historii i literatury w ramach TKN i dominikańskiego Duszpasterstwa Akademickiego Beczka w Krakowie, zbiórek pieniężnych dla represjonowanych; w 1980 obserwator w procesach Jana Kozłowskiego i Mirosława Chojeckiego. Wielokrotnie zatrzymywany, poddawany rewizjom, 8 VII i w VIII 1980 pobity. Od IX 1980 pracownik punktu informacyjnego SKS udzielającego porad dot. zakładania niezależnych zw. zaw.; współpracownik, drukarz w Sekcji Informacji MKZ Kraków/MKZ Małopolska, nast., ZR Małopolska; współorganizator, (z Bożeną Jasiak) niezależnego wydawnictwa Alfa w Krakowie; II 1981 drukarz w czasie strajku o rejestrację NZS, na Uniwersytecie Jagiellońskim tamże (oddelegowany z MKZ Małopolska).
13 XII 1981 internowany, przetrzymywany w Ośrodku Odosobnienia w Nowym Wiśniczu, Załężu k. Rzeszowa (w I 1982 uczestnik głodówki, m.in. w intencji zamordowanych górników, przeciwko stanowi wojennemu) i Kielcach-Piaskach, 19 I pobity w Załężu, 23 VII 1982 zwolniony. 1982–1987 w podziemnej „S”, współkierował poligrafią RKW Małopolska/Regionalnego Komitetu Solidarności Małopolska (m.in. „Biuletyn Małopolski”, „Serwis Informacyjny”, „Aktualności”) m.in. z B. Jasiak, Wojciechem Słaboniem, Czesławem Hadamikiem, Mariuszem Furmankiem, Markiem Mockiem (obecnie M. Klimowicz), Barbarą Borkowską, Moniką Piotrowicz, Małgorzatą Słowik, Martą i Pawłem Grychowskimi, Izabelą i Zbigniewem Złonkiewiczami, Piotrem Mucharskim, Grzegorzem Spławińskim, Witoldem Szarlittem; 1982–1987 współorganizator wydawnictwa Biblioteka Wolnej Myśli. IX 1982 – IX 1984 w ukryciu (w Krakowie i okolicach Limanowej). 1984–1987 student etnografii na UJ. Wielokrotnie zatrzymywany, karany grzywnami przez kolegia ds. wykroczeń. 1987–1991 hydraulik we Francji.
1991–1992 kierownik stacji benzynowej w Krakowie, 1993–2003 właściciel firmy hydraulicznej tamże, w 2004 dziennikarz internetowego dziennika „Super-Nowa”. Od 2006 prezes Niezależnego Obywatelskiego Centrum Badania i Monitoringu Stopnia Zdeprawowania, Demoralizacji i Patologii w Policji w Krakowie.
Odznaczony Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski (2007), Krzyżem Wolności i Solidarności (2015), wyróżniony odznaką Zasłużony Działacz Kultury (2000).
1979–1989 rozpracowywany przez Wydz. III/Wydz. III-1 KW MO/WUSW w Krakowie w ramach SOS/SOR krypt. Krzykacz.